Modern Trade

ในอดีตธุรกิจของ “บีเจซี” (BJC) อยู่ในธุรกิจต้นน้ำ (Upstream) คือ ผลิตสินค้าและบริการ ครอบคลุมตั้งแต่สินค้าอุปโภคบริโภค, เวชภัณฑ์และเครื่องมือทางการแพทย์, บรรจุภัณฑ์ ฯลฯ และธุรกิจกลางน้ำ (Midstream) ดำเนินการด้านโลจิสติกส์ และเป็นตัวแทนจัดจำหน่ายให้กับแบรนด์สินค้าต่างๆ ทำให้ที่ผ่านมามีฐานลูกค้าใหญ่อยู่ในกลุ่ม B2B แม้จะเป็นหนึ่งในผู้ผลิตรายใหญ่ และมีระบบกระจายสินค้าแข็งแกร่ง แต่ “บีเจซี” มองว่ายังขาดอีกหนึ่งจิ๊กซอว์สำคัญ ที่จะทำให้กลุ่มบีเจซีครบวงจร นั่นคือ “ธุรกิจปลายน้ำ” (Downstream) ด้วยการมีเครือข่ายค้าปลีกค้าส่ง (Retail & Wholesale) …

ในวันที่เชนค้าปลีกสมัยใหม่ หรือ Modern Trade ขยายตัวอย่างรวดเร็ว กระจายครอบคลุมอยู่ทั่วประเทศ แถมมีสินค้าหลากหลาย ทั้งจัดวางสินค้าทันสมัยเป็นระเบียบ ต่างจาก “ร้านโชห่วย” หรือ “ร้านขายของชำ” ดั้งเดิม ที่เน้นบริหารแบบง่ายๆ ตามใจฉัน จึงสร้างความท้าทายให้กับร้านโชห่วยที่มีกว่า 400,000 ร้านค้า เพราะทำให้หลายร้านต้องล้มหายตายจากกันไปไม่น้อย เนื่องจากไม่สามารถแข่งขันกับค้าปลีกยักษ์ใหญ่ได้ แต่ขณะเดียวกันก็มีโชห่วยจำนวนไม่น้อยที่ยังคงยืนหยัดและกุมหัวใจคนในชุมชนได้อย่างเหนียวแน่นมาถึงทุกวันนี้ กลยุทธ์อะไรที่ทำให้ “ร้านโชห่วย” เหล่านี้ยู่รอดได้ในยุคนี้แม้จะเจอการแข่งขันมากขึ้น มาหาคำตอบกัน

หลักการตลาด 4Ps – P ตัวที่ 3 คือ Channel Distribution หรือช่องทางการจัดจำหน่าย มีความสำคัญต่อการ Push สินค้าเข้าถึงผู้บริโภค ซึ่งปัจจุบันหมายความรวมถึง Physical Store และ Online Platform ที่เวลานี้พัฒนาสู่โมเดล O2O อย่างไรก็ตาม ธุรกิจค้าปลีกในปัจจุบัน ไม่ได้จำกัดแค่การเป็นร้านค้า หรือช่องทางจำหน่ายสินค้า และบริการเท่านั้น แต่คือ “Power of Network” …

ในประเทศไทยมีร้านโชห่วยมากกว่า 400,000 ร้านค้าที่กระจายอยู่ในหมู่บ้าน ชุมชน ตำบล จุดเด่นของร้านค้าขนาดเล็กเหล่านี้ คือ รู้จักพื้นที่ และคนในชุมชน – ในหมู่บ้าน หรือในตำบลนั้นๆ เป็นอย่างดี แต่โดยธรรมชาติของร้านโชห่วยคือ มีทั้งดำรงอยู่ได้ และมีร้านที่ล้มหายไป ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลเจ้าของเลิกทำ ไม่มีทายาทสืบต่อธุรกิจ รวมถึงการเข้ามาของค้าปลีกสมัยใหม่ ทำให้ลำพังกำลังของร้านโชห่วยที่มี ไม่อาจต้านทานเชนค้าปลีกยักษ์ใหญ่ได้ แต่ในเวลาเดียวกันก็มีร้านค้าใหม่เกิดขึ้นตลอดเวลาเช่นกัน รายได้โดยเฉลี่ยของโชห่วยทั่วไป จะอยู่ที่ 3,000 – 5,000 บาทต่อวัน และกำไร 12% …

อุตสาหกรรมค้าปลีกค้าส่งในประเทศไทย มูลค่ากว่า 3 ล้านล้านบาท มากกว่า 50% อยู่ในค้าปลีกค้าส่งสมัยใหม่ (Modern Trade) ซึ่งแบ่งเซ็กเมนต์ออกไปอีกมากมาย ประกอบด้วย Department Store Hypermarket Supermarket Category Killer Convenience Store Specialty Store Modern Wholesale ในอุตสาหกรรมค้าปลีกค้าส่งสมัยใหม่นั้น “กลุ่มซีพี” ถือเป็นผู้เล่นรายใหญ่ที่เดินหน้าอาณาจักรค้าปลีกไม่หยุด! ครอบคลุมโมเดลค้าปลีกค้าส่งที่อยู่ในวิถีชีวิตประจำวันคนไทย และผู้ประกอบการไทย – ค้าปลีกขนาดใหญ่ …

ตลาด “น้ำดื่มผสมวิตามิน” หรือ “วิตามิน วอเตอร์” (Vitamin Water) กลายเป็น New Rising Star ที่เติบโตสวนกระแสตลาดรวมเครื่องดื่มไม่มีแอลกอฮอล์ (Non-alcohol Beverage) มูลค่า 200,000 ล้านบาท ที่ศูนย์วิจัยกสิกรไทยคาดการณ์ว่าในปี 2564 จะเติบโต 0.5 – 1.5% ในขณะที่ Nielsen คาดว่าทิศทางปีนี้ของตลาดเครื่องดื่มไม่มีแอลกอฮอล์ยังคงติดลบ! ตรงกันข้ามกับตลาดน้ำดื่มผสมวิตามิน กลับเติบโตสูงต่อเนื่องนับตั้งแต่ปี 2563 – …

ในขณะที่หลายองค์กร ต่างเจอผลกระทบจาก COVID-19 ส่งผลต่อผลประกอบการธุรกิจลดลง แต่สำหรับ “คาราบาวกรุ๊ป” (Carabao Group) ทั้งยอดขาย และกำไรทั้ง 9 เดือนของปี 2563 และในไตรมาส 3 ยังคงเติบโต ไตรมาส 3/2563 รายได้จากการขาย 4,405 ล้านบาท กำไร 970 ล้านบาท ไตรมาส 2/2563 รายได้จากการขาย 4,508 ล้านบาท กำไร …

การแข่งขันค้าปลีกสมัยใหม่ (Modern Trade) ทุกวันนี้เป็นเกมของเชนค้าปลีกยักษ์ใหญ่ ที่มีเงินลงทุนมหาศาล แต่ท่ามกลางรายใหญ่ ยังมีเชนค้าปลีกขนาดกลางรายหนึ่งที่สามารถยืนหยัดอยู่ในธุรกิจซูเปอร์มาร์เก็ตมาได้ยาวนานถึง 43 ปี เชนซูเปอร์มาร์เก็ตที่ว่านี้ คือ “Villa Market” (วิลล่า มาร์เก็ต) ถือกำเนิดขึ้นสาขาแรก “สุขุมวิท 33” กระทั่งทุกวันนี้มี 34 สาขา ซึ่งถือว่าไม่มากเมื่อเทียบกับเชนใหญ่ และถึงแม้สาขาไม่ได้ครอบคลุมทั่วไทย แต่เมื่อดูผลประกอบการปีที่แล้ว ทำรายได้สูงถึง 7,000 ล้านบาท ขณะที่ปีนี้ตั้งเป้าเติบโต 10% อะไรคือ กลยุทธ์สำคัญที่ทำให้ …

ได้ฤกษ์เปิดให้บริการอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 23 มีนาคม สำหรับ Uniqlo รูปแบบสาขา “Roadside Store” หรือ “ร้านรูปแบบริมถนน” สาขาแรกในประเทศไทย และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พื้นที่ขนาด 1,440 ตารางเมตร บนถนนพัฒนาการ บริเวณซอยพัฒนาการ 58

หากลองนึกถึงสินค้าที่เรายังคงบริโภคตั้งแต่เด็กจนโต เชื่อว่า “ยาคูลท์” ยังคงเป็นหนึ่งในสินค้าที่ใครหลายคนดื่มถึงทุกวันนี้ และเมื่อเอ่ยถึงยาคูลท์ ก็ต้องมาพร้อมสโลแกนโฆษณา “กริ๊ง กริ๊ง…อยากรู้เรื่องยาคูลท์ ถามสาวยาคูลท์ซิค่ะ” ที่ยังคงก้องอยู่ในความทรงจำของคนไทย แม้เวลาจะผ่านไปหลายปีแล้วก็ตาม Brand Buffet อยากชวนคุณผู้อ่านมาค้นหาคำตอบกันว่า ทำไม “ยาคูลท์” แบรนด์ที่ไม่ได้โหมกระหน่ำโฆษณา และใช้ผลิตภัณฑ์เพียงรสชาติเดียวขายมาตลอดระยะเวลา 49 ปีในประเทศไทย ถึงประสบความสำเร็จ และครองความเป็นผู้นำตลาดนมเปรี้ยวแลคโตบาซิลลัส (Culture Yogurt) หรือนมเปรี้ยวที่ไม่มีส่วนผสมของน้ำผลไม้ มาตลอดทุกยุคสมัย ท่ามกลางคู่แข่งที่อัดงบโฆษณา และกระจายสินค้าเข้าทุกช่องทางการขาย ต้นกำเนิด “ยาคูลท์” …

หากย้อนกลับไปในอดีต เวลาไปเดินชอปปิงในศูนย์การค้า ซูเปอร์มาร์เก็ต ไฮเปอร์มาร์เก็ต หรือร้านสะดวกซื้อ เราจะพบแต่แบรนด์สินค้าที่เป็นของผู้ผลิตรายใหญ่ ถือเป็นคู่ค้าสำคัญของ Modern Trade โดยแบรนด์ไหนที่ได้รับความนิยมในตลาด ผู้ผลิต ย่อมมีอำนาจการต่อรองสูง ทำให้ได้พื้นที่ขาย-พื้นที่ชั้นวางตำแหน่งดี เป็นจุดปะทะสายตาคนที่เดินผ่านไปมา แม้แบรนด์ใหญ่ มีพลังมหาศาลในการ Push สินค้าเข้าช่องทางจำหน่ายต่างๆ และมีความพร้อมด้านเงินทุน ที่จะ Pull ให้ผู้บริโภคเข้ามาหาแบรนด์ ทำให้แบรนด์และสินค้าเป็นที่ยอมรับ และกลายเป็น “แม่เหล็ก” ที่ขาดไม่ได้สำหรับ Modern Trade ในการดึงคนเข้ามาเดินในศูนย์การค้า หรือจับจ่ายในซูเปอร์มาร์เก็ต …

การทำธุรกิจเครื่องดื่มและผลิตภัณฑ์นมให้ประสบความสำเร็จ นอกจากการมีสินค้าดี มีคุณภาพแล้ว อีกสิ่งหนึ่งที่ต้องพัฒนาไปคู่กัน คือ “ระบบการกระจายสินค้า” เพราะเป็นหัวใจสำคัญในการเข้าถึงผู้บริโภค ยิ่งโครงสร้างช่องทางการจัดจำหน่ายในประเทศไทย ได้ชื่อว่ามีความซับซ้อน เพราะมีความหลากหลาย ทั้ง Modern Trade ที่ประกอบด้วยเซ็กเมนต์มากมาย – Traditional Trade หรือร้านค้าปลีกใหญ่เล็กจำนวนมหาศาล กระจายตัวอยู่ทั่วประเทศทั้งในระดับหมู่บ้าน ตำบล อำเภอ จังหวัด – สถาบันการศึกษา – ธุรกิจบริการด้านต่างๆ เช่น โรงแรม โรงพยาบาล ร้านอาหาร …

ท่ามกลางความหลากหลายของสินค้า และการเข้าถึงข้อมูลผ่านอินเทอร์เน็ตได้อย่างทั่วถึง ทำให้ผู้บริโภคยุคนี้มี Brand Loyalty ต่อสินค้าแบรนด์ใดแบรนด์หนึ่งน้อยลง นั่นหมายความว่าแม้ผู้บริโภคจะวางแผนซื้อสินค้าอยู่แล้ว แต่เมื่อเดินเข้าสโตร์ หรือร้านค้า หากเจอปัจจัยเร้าที่กระตุ้นความสนใจ ผู้บริโภคพร้อมเปลี่ยนแบรนด์ได้ตลอดเวลา ส่งผลให้การวางแผนกลยุทธ์การตลาดและการขายในปัจจุบัน ต้องให้ความสำคัญกับ “ช่องทางการขาย” ไม่น้อยไปกว่าการสื่อสารการตลาดผ่านช่องทางสื่อต่างๆ เพราะการตัดสินใจซื้อสินค้าสักอย่างในยุคนี้ เป็น “Impulse Purchase” มากกว่า โดยเฉพาะสินค้า FMCG “ร้านสะดวกซื้อ” ขยายตัวเร็ว แต่ “ร้านโชห่วย” ยังมีความสำคัญต่อคนไทย นับวันบทบาทของค้าปลีก “Modern Trade” …

ถ้าพูดถึง Retailer ไทยที่อยู่คู่กับคนไทยมายาวนาน หนึ่งในชื่อที่หลายคนนึกถึง คือ “โรบินสัน” ในฐานะเป็น “ห้างสรรพสินค้า” ที่อยู่คู่กับคนไทยมานานเกือบ 40 ปี กระทั่งเมื่อปีที่แล้ว ได้ปรับโครงสร้างธุรกิจใหม่ แบ่งเป็น 4 หน่วยธุรกิจ และในปีนี้ได้เปลี่ยนชื่อ จากเดิม “บริษัท ห้างสรรพสินค้าโรบินสัน จำกัด (มหาชน)” ไปสู่การเป็น “บริษัท โรบินสัน จำกัด (มหาชน)” เพื่อให้สอดคล้องกับโครงสร้างธุรกิจรูปแบบใหม่ ที่ไม่ได้มุ่งเน้นเฉพาะธุรกิจห้างสรรพสินค้าเพียงอย่างเดียว และเพื่อให้รองรับกับการดำเนินธุรกิจรูปแบบอื่นๆ …

“โชห่วย” หรือ “ร้านขายของชำ” ถือเป็นรากเหง้าค้าปลีกที่อยู่คู่กับสังคมไทยมายาวนาน และมีบทบาทสำคัญทั้งกับฝั่งซัพพลายเออร์ หรือผู้ผลิตและจัดจำหน่ายสินค้า และผู้บริโภคไทย จากนั้นได้มีวิวัฒนาการเรื่อยมา จนกระทั่งประมาณปี 2540 เป็นต้นมา ได้เกิด “จุดเปลี่ยนครั้งใหญ่” เมื่อค้าปลีกไทยที่เข้าสู่ยุค “Segmentation” คือ มีค้าปลีกรูปแบบใหม่ๆ จากต่างประเทศที่ยังไม่เคยมีในเมืองไทยสมัยนั้นทยอยบุกตลาด เช่น Convenience Store (CVS), Hypermarket/Discount Store, Category Killer หรือร้านขายสินค้าเฉพาะอย่าง มีจุดเด่นที่ราคา, Specialty Store …

นับตั้งแต่วันแรกที่ “ซีพี ออลล์” บริษัทในกลุ่มซีพี นำ “เซเว่น อีเลฟเว่น” (7-Eleven) โดยได้รับสิทธิแต่เพียงผู้เดียวจาก 7-Eleven, Inc. สหรัฐอเมริกา มาเปิดสาขาแรกในเมืองไทยที่ซอยพัฒน์พงษ์ จากวันนั้นถึงวันนี้ “เซเว่น อีเลฟเว่น” ค่อยๆ แทรกซึมอยู่ในวิถีชีวิตประจำวันของคนไทยโดยไม่รู้ตัว และเปลี่ยนพฤติกรรมการจับจ่ายที่ไม่ว่าจะซื้ออาหาร ขนม เครื่องดื่ม หรือแม้แต่จ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ ซื้อประกัน จองตั๋วคอนเสิร์ต สินค้าและบริการอื่นๆ อีกมากมาย หันมาใช้บริการผ่านสาขา นั่นแสดงให้เห็นว่า …

เวลานี้ในกลุ่มประเทศอาเซียน “เวียดนาม” กำลังเป็นจุดหมายปลายทางสำคัญที่บรรดาบริษัทต่างชาติ รวมทั้งไทย ต้องการปักธงโดยเฉพาะในธุรกิจค้าปลีกเวียดนาม เป็นอีกหนึ่งตลาดอันน่าหอมหวน ที่ดึงดูดทั้งกลุ่มทุนไทย และเอเชีย แห่กันเข้าไปลงทุน นั่นเพราะ… 1. เศรษฐกิจที่โตวันโตคืน ขณะเดียวกันภาครัฐสนับสนุนการลงทุนจากบริษัทต่างประเทศ 2. เมื่อเศรษฐกิจขยายตัว ย่อมตามมาด้วยชีวิตความเป็นอยู่ของคนในประเทศดีขึ้น มีกำลังจับจ่ายใช้สอย 3. จำนวนประชากรสูงถึง 90 กว่าล้านคน โดย 70% เป็นหนุ่มสาววัยทำงาน 4. การขยายตัวของความเป็นเมือง หรือ Urbanization ถอดรหัสโครงสร้างค้าปลีกเวียดนาม เพื่อให้เห็นสถานการณ์ธุรกิจค้าปลีกเวียดนามในปัจจุบันที่ชัดเจนขึ้น …

เคยสังเกตไหมว่า ในแต่ละเซกเม้นต์ค้าปลีกสมัยใหม่ของไทย มีผู้นำที่ครองความเป็นเบอร์หนึ่งแบบทิ้งห่างคู่แข่งขัน อย่างค้าปลีกประเภท “ซูเปอร์มาร์เก็ต” ที่มี “ท็อปส์” (บริษัท เซ็นทรัล ฟู้ด รีเทล จำกัด ในกลุ่มเซ็นทรัล) เป็นผู้นำมาตลอด 20 ปี นับตั้งแต่กลุ่มเซ็นทรัลร่วมลงทุนกับรอยัลเอโฮลด์ ผู้ดำเนินธุรกิจซูเปอร์มาร์เก็ตจากเนเธอร์แลนด์ เปิด “ท็อปส์ ซูเปอร์มาร์เก็ต” เมื่อปี 2539 จากนั้นในปี 2547 เซ็นทรัล รีเทล (CRC) ได้ซื้อหุ้นจากรอยัลเอโฮลด์ นำไปบริหารเองจนถึงทุกวันนี้ …